Kim jest Jasna
Jasna to imię, które przyjęłam jako swój artystyczny podpis. Nie jest przypadkiem, ale świadomym wyborem – słowem, które najlepiej oddaje to, co chcę wnieść do sztuki i do świata.
Dlaczego właśnie Jasna?
Bo w sztuce zawsze chodziło mi o światło. O to, co odsłania, co pozwala zobaczyć więcej, co wprowadza przejrzystość w to, co dotąd pozostawało ukryte. Światło to nie tylko fizyczna jasność – to także klarowność spojrzenia, szczerość intencji, subtelność i czułość wobec tego, co istnieje.
Bo w sztuce zawsze chodziło mi o światło. O to, co odsłania, co pozwala zobaczyć więcej, co wprowadza przejrzystość w to, co dotąd pozostawało ukryte. Światło to nie tylko fizyczna jasność – to także klarowność spojrzenia, szczerość intencji, subtelność i czułość wobec tego, co istnieje.
Przyjęcie pseudonimu było dla mnie czymś więcej niż decyzją formalną. To moment graniczny, wewnętrzny rytuał przejścia – zaproszenie do nowego etapu twórczości. Tak jak w wielu tradycjach nadanie nowego imienia jest aktem odrodzenia, tak dla mnie imię Jasna stało się mostem między dotychczasową drogą a nową przestrzenią, w której sztuka i życie coraz mocniej się splatają.
Jasna to nie maska ani rola. To odsłona. To ja – ale ja świadoma, skupiona, gotowa opowiadać o świecie poprzez obrazy, projekty i słowa. To ja, która nadaje swoim działaniom kształt bardziej wyrazisty, jednoznaczny, spójny.
Pod tym imieniem podpisuję obrazy, teksty i projekty, które powstają w mojej pracowni. Ale Jasna to coś więcej niż podpis. To także sposób myślenia – o sztuce jako doświadczeniu, o twórczości jako dialogu, o obecności jako wartości.
Dzięki temu imieniu oddzielam świat codzienności od świata twórczego. Kiedy podpisuję pracę jako Jasna, wiem, że jest ona częścią większej opowieści – tej, która toczy się w Jasnej Sferze.
Kim więc jest Jasna?
To artystka, która maluje i pisze. To ktoś, kto wierzy, że sztuka może być językiem porozumienia i przestrzenią wspólnego zachwytu. To obecność, która zaprasza do spojrzenia głębiej i do bycia bliżej tego, co prawdziwe.
To artystka, która maluje i pisze. To ktoś, kto wierzy, że sztuka może być językiem porozumienia i przestrzenią wspólnego zachwytu. To obecność, która zaprasza do spojrzenia głębiej i do bycia bliżej tego, co prawdziwe.
