"Kraina Próby" to cykl fotografii oparty na stworzonej przeze mnie scenografii z fragmentów zabawek z mojego dzieciństwa — nadgryzionych zębem czasu i noszących ślady intensywnej zabawy. Ten mroczny cykl łączy dwa światy: wspomnienia trudnych doświadczeń z dzieciństwa oraz moment życiowej próby, w którym go tworzyłam.

Fotografie ukazują stan bezładu, zawieszenia i niemocy. Opowiadają o odgrywaniu ról, byciu niemym obserwatorem i poruszaniu się w przestrzeni martwego punktu. Jednym z bohaterów jest oko — symbol pamięci, które chłodno i beznamiętnie obserwuje i archiwizuje zdarzenia. Innym jest lalka Barbie z przyklejonym uśmiechem, nosząca maskę pomimo trudnych sytuacji, w których się znajduje.

Cykl powstał w trudnym momencie mojego życia, będąc konfrontacją z uczuciem beznadziei i stagnacji. Na jednej z fotografii znajduje się klucz w małej czerwonej szafce z dzieciństwa; przed nią leżą dwa serca. Ten klucz służy do nakręcania starego zegara — to również ma swoją symbolikę. Zegar reprezentuje upływ czasu, a klucz do jego nakręcania symbolizuje możliwość rozpoczęcia od nowa, przywrócenia ruchu w zatrzymanym czasie. To nadzieja, że użycie klucza pozwoli uwolnić się od mroków przeszłości i nadać życiu nowy bieg.

"Kraina Próby" jest komentarzem do okresu życiowych zmagań — kadrem emocji i świata, który choć odległy, nadal jest częścią mnie. Wierzę, że można i trzeba przekraczać linie mroku, ponieważ każda noc jest zapowiedzią nowego dnia. Każdy koniec może być początkiem, a z każdej lekcji możemy wynieść cenne wnioski.

Wszystko jest kwestią wyboru: czy trzymamy się mroku, który znamy, choć jest nam w nim ciężko, czy też sięgamy po klucz i wybieramy światło. Na pewnym poziomie to tylko decyzja — klucz mamy w ręku. Klucz do nakręcania zegara przypomina, że mamy moc wpływać na upływ czasu w naszym życiu. W każdej chwili możemy żyć w świetle lub w mroku.